Çoook çok yüksek bir yer. Bir uçurum kenarı, aşağılar hep uçurum, aşağıda bolca yeşillik. Nehirler geçiyor aşağıdan. İşte bu uçurumun tam tepesinde evin var senin.
Evet senin!
Hayal et! Kapıyı çalıp içeri giriyorsun yerdeki tahtaların aralarından aşağıdaki uçurum görünüyor çok yavaş basıyorsun yere ki düşmeyesin diye ama yıllardır oturduğun evin orası senin.
Annenin elinde gazete kağıtları yerlere yapıştırıyor yer döşemelerini sağlamlaştırmak istiyor ki biri bastığında aşağı düşmesin diye...
Camdan bakıyorsun alabildiğine yeşillik...
Aşağısı uçurum...
Bir anda ayakların yere basıyor evin dışındasın, orman olmuş her yer ama gökyüzünü alabildiğine görebiliyorsun uzun ve ince bir yolda gider gibi gidiyorsun aşağı doğru...
Ve her yer orman, her yer alabildiğine gökyüzü... Yürüyorsun uzun ve ince bir yolda yürür gibi...
Evet sen! Ve yavaşça kararıyor her yer.
Ve kapkaranlık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlarınız önemlidir.