Benliğim,
geride kalmış geldi bir an, çocukluğum gibi, hayatın içine zorla sokulmuş beynim sadece otomatik şeylere çalışan vücudum hayatı unutmuş gibi...
Monoton kelimesi bile monoton gelmişken şu zamanda söylenecek yazılacak şeyleri bile insan içinde tutmak istiyor yazdiği zaman da sıkılıyor zaten tıpkı benim gibi...
aynı kelimeler, kişiye özel cümleler, kendini tekrarlayan insanlar. kimin yazdığını görmeden yazıyı okudugunda kimin yazdiğini söyleyebiliyorsan okuma bidaha.
3 nokta tekrarları arada hep sıkışıp kalan virgüller bağırıpta sesimi duyuramadığım ünlemler yazmak bile sıkıcı mı artık?
...yazma o zaman, yazma!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlarınız önemlidir.