Kadınlara yer vermem!

Akşam gece yarısına yaklaşıyor...
Edirnekapi-taksim son otobüsü...

Adamın biri leş gibi kokuyor (parfüm) kilolu da biraz, duzgun giyimli, şivesinden belli, doğulu...

Şoförün hemen arkasındaki koltukta oturuyor otobüs tıklım tıkış zaten...

Pek yaşlı olmayan bir adam biniyor... Bizim başrol oyuncumuz fırlıyor hemen "-gel amcam gel, buyur otur şöyle" adam daha parasını vermeden adamı oturtmaya çalışıyor neredeyse kucağına -kucağına çünkü adamı görmesiyle oturtmaya çalışması bir oluyor saygılı kıromuzun, yer vermek adına-

Neyse adam oturuyor rahatlamış ve mutlu o saatte istiflenmiş otobüste oturabilmekten yüzünde bir huzur ifadesiyle bizimkine bakıp teşekkür ediyor...
Bizimki ne dese beğenirsin?

"Kadın olsan yer vermezdim amca yaşlısın diye veriyorum bak..."

afallayıp kalıyorum bu cümleyi duyunca hemen arkasında oturduğum için de direkt lafı gözümün içine bakarak söylüyor -ya da ben adamı çok kafama taktığımdan bana öyle geliyor-

Ne denir ki kibar, saygılı kardeşime.. Senin saygı anlayışını seveyim ben